senin baban bir kayaydı yavrum...

‘I’m a stone…

I do not move…

Very slowly,

I put snow in my mouth,

Then he won’t see my breath.

kıyametin kıymetini bilmek gerek...

Popüler olmak için kehanette falan bulunacaksın arkadaş! Boş, ya da dolu, atıp, tutacaksın. Öyle Aztekler gibi kafa kesip ayin yaparak hem zamanı hem vatandaşı heba etmek yersiz. Uygarlığına gizemli bir hava katmak için sıkacaksın biraz, reklamını yapacaksın…

bu ilişkide sen fazlasın...

Öyle boş boş bakakalmışım seni dinlerken…

Savaş filmlerinde yakınına bomba düşen askerlerin kulağındaki çınlama misali, tam da üzerime yediğim bombadan sonra, kulağımdaki uğultu eşliğinde uzun uzun ciddi açıklamalar yapan dudaklarını izlemişim…

insan satılık bir canlıdır...

Ne çok maskemiz var şu hayatta… İnsan daha yatağında uyanır uyanmaz maskelerini bir bir takmaya başlıyor. Her ortama, her duruma göre, bulunduğu kabın şeklini alan sıvı misali şekilleniyoruz. Evde ayrı, aileyle ayrı, arkadaşlarla ayrı, sanal dünyada ayrı, hele iş dünyasında apayrı insanlarız.  Bunu kötü anlamda söylemiyorum. Hayat, bir pazarlamadır. Elbette ki bu pazarlamanın içinde satmaya en hevesli olduğumuz malzeme bizzat kendimizdir.

muhafazakarlaştıramadıklarımızdan mısınız?..

İrtica tehlikesi ya da dinin elden gitmesi kaygısı, siyaseten kaşımaya çok açık meseleler olarak tarih boyu önümüze ısıtıla ısıtıla sunulmuştur. Ne yazık ki, siyasi mecralarda, muhafazakarlar yeniliğe, çağdaş yaşama kapalı ucubeler, çağdaş yaşamı benimsemiş insanlar, dinsiz, halktan kopmuş, örfüne adetine ihanet eden bir grup ahlak yoksunu olarak tanımlanmıştır...