gerilere doğru ilerlerken...

‘Sağlı sollu arkalara doğru ilerlenmesi gereken, tıklım tıklım bir otobüsün içerisindeyim. Muavinimiz, İlyas Salman’a olan benzerliği ile dikkat çekiyor. Ancak dikkat çekmek için çok soğuk ve çok erken... Soğuktan burnumuza kadar çektiğimiz paltolarımız ve yer çekimine yenik düşen göz kapaklarımızla, dikkatinin bir yöne toplanması oldukça zor bir topluluğuz. Otobüs camiasında artık İlyas Salman’a benzerliği ile anılmak istemeyen muavinimiz, bu sefer dikkatimizi düzenli haykırışlarla çekmeyi başarıyor:

‘ Evet, gerilere dogru sağlı sollu ilerleyelim efenim; hadi amca, bah arhanda yer var daaa’

mayonez var mı Ümit?...

‘ Naaber abi?’ dedi.

İyi olmasam ve durumunu pek merak etmesem de ‘İyidir Ümit, senden naaber?’ refleksiyle göğsümde yumuşattım durumu... İyidir derken, sanki dışarıdan kendi durumumla ilgili bir tahminde bulunuyor gibiydim, ‘İyiyimdir herhalde’ der gibi baktım.

‘Öncesinde cevabını verdiğime göre sorusuna soru ile karşılık vermiş olmadım değil mi?’ diye düşünürken bu kez ne cevap verdiğini kaçırdım. Son günlerde dikkatimi toplayamıyordum.